WK 2014 Kwalificatie

Turkije - Nederland 0-2

Istanboel, 15 oktober 2013, Stadion Sükrü Saracoglu

Open brief aan Oranje - Deel 2!

Laten we dit verslag beginnen met Open Brief deel 2 aan Oranje.

Fantastisch! Dat was ons gevoel na afloop van het dubbele interlandweekend tegen de Hongaren en Turken, van jullie prestaties en van jullie blijk van waardering naar ons. Zo zouden we het altijd willen zien!

Eindelijk kwamen jullie naar de fans toe zoals we dat zo graag willen, zoals we dat ook verdienen met zijn allen. In Amsterdam met een prachtige ereronde (was na de 8-1 galavoorstelling ook bijzonder terecht), in Turkije met een welgemeend gebaar naar de fans, van zowel jullie spelers als de technische staf. Inclusief meneer van Gaal, de boodschap is duidelijk begrepen! Top heren, alle supporters spraken er vol lof over. Top ook iedereen bij de KNVB die daaraan heeft meegewerkt. We hoeven echt niet elke wedstrijd Oranje ballen van jullie te krijgen (mag wel hoor, zeer gewaardeerd:-) ), gewoon het rondje om het veld is al prachtig zoals het is.
Daarbij: het gebaar van Arjen Robben en Dirk Kuyt naar de Turkse fans na afloop bracht ook bij ons bewondering, prachtig gedaan!

En dat brengt alleen maar winst, want daardoor gaan we alleen nog maar nóg meer achter jullie staan. Deden we al, doen we nog meer. Het samen gevoel wordt zo alleen maar versterkt, en dat kan prachtige dingen brengen. Mijn vertrouwen richting Brazilië groeit met de minuut. Misschien hebben we niet de beste voetballers van de wereld, maar laten we zo met zijn allen wel het beste team van de wereld maken. Die voor elkaar door het vuur gaan, wij voor jullie, jullie voor ons, jullie voor elkaar: Ik wil het nog wel eens zien waar we gaan eindigen. Ik ga weer 5 weken vrij nemen volgend jaar.

Een welgemeend bedankt!

Vriendelijke groet, namens alle Oranjefans,

Bartje

Zo! En nu verder met het verslag.

Het verslag van de prachtige stad die Istanboel is, van de vele ontzettend aardige Turken die we zijn tegen gekomen, van de Elfjesketel van Esther, van de super goedkope bootreizen naar Azië, van de fenomenale voetbalsfeer voor de wedstrijd buiten het stadion, van het heerlijke eten en de appeltjesthee die ik menig blonde poedel van een of andere vrijheidspartij in ons land van harte kan aanbevelen, van het groepsbier-slash-waterpijpen.. Van de massale aanwezige cultuur, van de vele honden maar nog veel meer poezen die de stad in hun greep hebben, van het oproep tot gebed waar menig hond de mond van open zet, van de prachtige uitzichten, de enorme hoeveelheid mensen in de stad, van de imposante moskeeën, van de vele prachtige lampjes, van de zweetvoetenlucht bij de uitgang van de Blauwe Moskee, van het koeien slachten op straat, van het vissen vanaf de brug, van de vele enorm steile straatjes en bijbehorende spierpijn, van de aangename vliegreis heen én terug, van de verse granaatappelsap, van een ondergrondse wateropslag, van Medusa..

Ach weet u wat, bladert u de foto's maar door! Dan kan u zelf proberen een beeld te scheppen van onze belevenissen aldaar.

Laat ik mij nog even richten op Oranje en de wedstrijddag zelf:

Rond half 1 op de boot gestapt richting de overkant. Want in het stadion van Dirk zou het immers gaan gebeuren, en laat dat nu net in Azië liggen! Voor € 1,20 pp een mooi tochtje met schitterend weer, en opeens zit je in een totaal ander stuk van de stad. Een rustig plekje opgezocht met een deel van de vaste groep fans, onder het belangstellende oog van John. Eten, drinken, en slenteren naar het stadion waar de drukte inmiddels flink was toegenomen. Vele Turkse fans kwamen gezellig om ons terrasje heen staan, gepassioneerd maar nooit aggresief. Fantastisch voetbalsfeertje, echter de Turkse politie dreef ons uiteen en wilde ons niet gemengd zien. Maar goed, niets gebeurt en genoten, dus dan maar de trappen beklimmen naar het uitvak: hoog weg gestopt in de hoek van het stadion. Netten voorkwamen dat wij al onze hoeden, petten, trommels en camera's en andere goede bedoelingen op het veld konden gooien en naast ons was een waar sfeervak op leeftijd ingericht!

Tot 10 minuten na het begin duurde de Turske heksenketel, daarna begon Esther's Elfjesketel: Oranje was zo oppermachtig en de Turken zo in paniek dat de Turkse fans alsmaar stiller en stiller werden. Robben schoot eerst de hoop bij de Turken naar een laag pitje, waarna uitgerekend Kuyt en als afmaker Sneijder de Turken definitief van het WK toneel verdreven. Jammer voor de Turkse fans, zij verdienden het WK zeker.

Affijn, louter positiviteit dit keer. Brazlië: we zijn er klaar voor. Next one: Genk! Dan gaan we de Jappaners een lesje leren. En dat in België, waarvan ik hoop dat dát ons groepshoofd in onze poule wordt. Daar hebben we nog zóveel tegen goed te maken! 1985, 1994, 1998.. Kom maar op! Samen kunnen we dat.

Was getikt,

Henk (snapt u het nog?)