Vriendschappelijk

Portugal - Nederland 1-1

Faro, 14 augustus 2013, Estádio Algarve

Verdienstelijk gelijkspel in Faro, lekker weer, leuke wedstrijd..
maar wat heeft Toon Hermans daar nou weer mee te maken ??

Waarschijnlijk voor de laatste keer (alhoewel de ‘deskundigen' en ‘kenners' dit een slechte zaak vinden) wordt de augustus-interland gespeeld en dat was deze keer uit tegen Portugal in het warme en zuidelijke Faro.
De Lonely Planet schrijft bij Faro: goed om te overnachten als je een strandvakantie doet in de Algarve, maar verder nauwelijks het bekijken waard.
Toch hebben we ons met z'n - pak ‘m beet – 150en prima vermaakt, omdat het terrassenleven daar, vanwege de temperatuur waarschijnlijk, tot zeer laat doorgaat en je gewoon lekker kunt zitten met bijzónder betaalbare prijzen. De laatste keer dat ik 0,80 afrekende voor een biertje zat ik nog in militaire dienst. Wat dat is moeten onze jongere lezers maar opzoeken in de geschiedeniswikepedia, maar dat is wel effe geleden.

Faro liet wel de gedachten en verhalen terugkeren over die gedenkwaardige zomermiddag, snik- en snikheet, in 2004. Toen versloeg onze nationale trots in ditzelfde stadion het Zweden van Zlatan (herinnert u zich die arrogante smile nog toen hij op ons afliep ?) met….. jawel! ….. strafschoppen. Arjen Robben schoot de beslissende pingel en de rest….. is absolute history.

Deze keer was het wat minder heet (gelukkig) en was het water op de tribune niet op (ook gelukkig). De Zlatan van toen is een beetje de Ronaldo van nu. Ondanks het feit dat je normaal gesproken deze superijdeltuit het allerslechtste toewenst, zo gauw als hij het veld oploopt, is het natuurlijk wel een fantastische voetballer, met een onnavolgbare techniek.

Toch speelde Nederland een foutloze (op wat klaaaine diengen na, zou Babangida zeggen) en zagen we, hoog op de tribune, een prima debuut van Paul Verhaegh die de concurrentie aankan met Janmaat, en een goed ‘centrum' met De Vrij en Martins Indi. Strootman speelde een foutloze wedstrijd en Van Persie en Van der Vaart waren onzichtbaar. De openingstreffer van Strootman was, behalve mooi, ook meer dan verdient.
Na de rust ging het bij Portugal draaien en dan kan je zien dat Van Gaal nog een hoop moet schaven aan zijn ploeg, want de Portugezen overliepen af en toe Oranje. Dat ‘we' overeind bleven was ook te danken aan Vorm, die prima stond te keepen.

Toch was het Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro die er vlak voor tijd voor zorgde dat we opnieuw niet wonnen van deze bewoners van het Iberisch schiereiland. Op een presenteerblaadje en zo vrij als een vogeltje (geen duif) kon hij de 1-1 inschieten. Een, gezien het totale wedstrijdbeeld, verdiende goal maar ja, wel zuur. Wéér niet gewonnen, we waren er zo dichtbij.

Memorabel\ moment bij deze trip was ook de minuut stilte voor de wedstrijd in verband met het overlijden van Prins Friso. Een muisstil (respect voor de Portugezen) stadion, spelers op de middencirkel.
Op de tribune gingen ónze gedachten ook uit naar de die middag overleden duif op ons terras voor het treinstation van Faro. Eerst aangereden (wat een prestatie is bij zo weinig verkeer) en vervolgens uit zijn (of haar, zo dichtbij ben ik niet geweest) lijden verlost door “één van ons”.
De ober zag er geen avondsnack in (“no, no, to much illness in the animal”) en ging daarmee veel te serieus in op een grappig bedoelde poging om de stemming weer enigszins op te krikken. Want tja, Toon Hermans uitspraak “De duif is dood, meneer” ging van tafeltje naar tafeltje.

Na de wedstrijd terug naar het centrum waar het cafeetje voor het station had besloten dat hij wel genoeg had verdiend die middag en dus dicht was.
Geen nood, even verderop, min of meer voor het busstation vlakbij de prachtige haven (tóch nog een toeristische trekpleister op de valreep), was het Café El Sombrero, pas geopend en bestierd door een uit Winterswijk terugverhuisde aardige Portugees, dat ons nog tot laat aan ons natje en droogje (kaas !) hielp. Pomba had hij niet op zijn menukaart……….

Op naar Tallinn en Andorra la Vella om de kwalificatie definitief te maken. En dan kan het gekkenhuis rondom reis, verblijf, kaartjes en verplaatsing beginnen…… 'All in one rhythm' !!

Gegroet!
Edwin