Untitled Document

Gezellig met de Schotten
Het afscheid van Arjen
Belarus: bijna over en uit
3-1 tegen Bulgarije
Drama tegen Frankrijk
5-0 tegen Luxemburg
20 marssen De Bus
WK: DERDE!


  Untitled Document

WK 2014 Kwalificatie

Roemenië - Nederland 1-4

Boekarest, 16 oktober 2012, National Arena

(Foto's en verslag: Edwin & Simone)

Opnieuw naar Boekarest…… maar toch anders !
(Het wil maar niks worden met dat paleis van die Ceausescu….. en voodoo Van Persie)

Zou Boekarest een bruisende metropool zijn, met allerlei toeristische verrassingen en gebouwen, dan was er bij de loting wellicht een klein vreugde-hupje geweest toen Rumania uit de koker kwam gerold. Immers, een mooie stad in oktober is als stedentrip nooit verkeerd.

Maar ja, Boekarest wordt de derde keer voor ondergetekende en behalve een paar prima restaurants en wat oud-Oostblok monumenten én natuurlijk dat monstrueuze, door oud-dictator Ceausescu (Nicolae dus) laten bouwen, Paleis van het Parlement (Palatul Parlamentului), trekt de Roemeense hoofdstad “niet echt”….

Maar ja, Roemenië heeft zich inmiddels aangesloten bij onze onvolprezen EU, wat betekent (we weten er allemaal alles van) dat er een paar vrachtwagens met euries richting het lid worden gestuurd om allerlei “dingen” te doen. En het dient gezegd: de Roemenen doen goed hun best om er een mooie levendige stad van te maken, met veel terrasjes (nergens mensen met accordeons, dat dan weer niet) en menig gevel wordt opgeknapt. Ze zijn er nog lang niet, maar het wordt nog 's wat.

Een heuse Hop-on-Hop-off bus zelfs ! Die rode bussen staan tegenwoordig voor ‘vooruitgang' (hoewel hij vaak stopt) en elke zichzelf respecterende stad heeft er tegenwoordig één. Haastrecht dénkt er over na, maar wacht nog even….

Nu hebben ondergetekende en eega inmiddels een haat-liefde (zeg maar gerust diepe haat) relatie met dat genoemde Paleis. Dat zit zo: de eerste keer (2005) was íe dicht vanwege het feit dat het een parlementsgebouw was, dus geen toeristische trekpleister. Geen toegang dus.
De tweede keer (2007, op weg naar Constanza) was hij wel open, maar niet op de dagen dat wij in de hoofdstad waren, waardoor we opnieuw voor gesloten vergulde deuren kwamen te staan.
Nu, in 2012 dus, gingen we op weg naar het Paleis om dan in het kader van ‘drie keer is scheepsrecht' éindelijk dat veel geprezen, maar vooral zwaar besmette decadente paleis eens van binnen te begluren. Een flinke ochtendwandeling (samen met Marjan, die ons deze trip vergezelde) bracht ons voor de bewaakte hoofdingang. Een aantal Engelse (mede-) toeristen wisten ons daar te melden dat het Paleis, vanwege een of ander EU-congres de komende week gesloten was voor publiek……….. gloeiende, gloeiende ! Allemaal koude oorlog….. !

Dan maar op die rode bus gestapt en een paar rondjes langs standbeelden, kerken, het gebouw van de Vrije Pers (nee, dat is geen vrijgelaten kat maar iets met journalisten) en een nagebouwde Arc de Triomph. Helaas komen we niet langs het Nationaal stadion. Achteraf is dát eigenlijk een van de mooiste bouwwerken van het huidige Bucharesti.

Het weer ? Voor oktober valt het eigenlijk allemaal best wel mee: redelijk zonnetje waardoor we zelfs buiten op een terras konden genieten van het lokale bier. En 's avonds op een quasi overdekt terras lekker Roemeens zitten eten, met een goed glas wijn (en bier) erbij.

Het bruggetje naar het nieuwe Nationaal Stadion is gemaakt: Wát een prachtig stadion is dat geworden ! Eén van de mooiste van Europa, wat mij betreft, los van sentimenten over onze eigen stadions. Imposant, en dan vooral bij binnenkomst.
Kijk, in vergelijking met die houten, kapotte banken en stoeltjes in vorige edities, die dan ook nog eens in de stromende regen werden gebruikt, is Woudenstein (sorry Excelsior) zelfs UEFA-proof, maar wat ze nu hebben neergezet mag er wezen !
Mochten we de volgende kwalificatie weer de Roemenen treffen, dan gaan we zeker proberen (eerst natuurlijk het Paleis….. hardleers hé?) het stadion middels een of andere tour in de ‘dagen ervoor' te betrekken.

Merkwaardig aardigheidje op weg naar het stadion: bij het stadion werd een soort stadionkrant, ook wel programma, uitgedeeld. In dit geplastificeerde kleinood zat ook een poppetje met een oranje shirtje aan, Robin van Persie voorstellende. Waarom ? zult u terecht denken, toch geen Albert Hein actie (spaar ze állemaal !) of zoiets ? Nee, een illustratie op de voorpagina liet niets aan duidelijkheid over. Middels een gebruiksaanwijzing kon je, met behulp van wat speldjes, het poppetje op de juiste plekken prikken waardoor Holland het goed spelen zou worden belet. Voodoo ! Het moet niet heel veel gekker worden ! Alhoewel ik dacht met een foto van onze Louis met een (klein) snorretje en bijbehorende naamsverbastering al de grens van ‘betamelijk' te zijn gepasseerd…….

Voor het stadion nog even geïnterviewd door de Roemeense televisie en dan soepeltjes met escorte van een geüniformeerde Bokito naar onze eigen ingang gebracht.

Het is bekend: wij Prinsen zijn altijd rijkelijk op tijd in het stadion, vanwege een plekje voor het spandoek. En om te kunnen zien hoe een stadion volloopt. Met mensen wel te verstaan.
Roemenië-Nederland was stijf uitverkocht, zoals dat in het jargon heet, en de sfeer was fantastisch. Lang geleden (het zal Engeland-uit in '96 zijn geweest ?) dat er zo'n oorverdovend kabaal werd gemaakt vanaf de roodgeelblauwe tribunes. En het vlagvertoon vooral tijdens en kort na het volkslied (en stil bij het wilhelmus: hulde !) was kippenvel.

Het elftal: Stekelenburg, van Rhijn, Heitinga, Vlaar, Martins Indi, de Jong, van der Vaart, Strootman (aanvoerder), Narsingh, van Persie, en Lens. Wissels Afellay en Elia.

Scoreverloop: 0-1 Lens, 0-2 Martins Indi, 1-2 Marica, 1-3 van der Vaart en 1-4 van Persie.

Grote uitblinker aan Nederlandse kant was Jermaine Lens. Kevin Strootman was, bij afwezigheid van zowel Wesley Sneijder als Dirk Kuijt de aanvoerder vanavond in een prima opererend Oranje. Geen moment het gevoel gehad dat ‘we' hier tegen een nederlaag zouden kunnen aanlopen. De spelvreugde spatte er werkelijk vanaf.
Ok, ok, de scheidsrechter was kennelijk in de veronderstelling dat hij in Amsterdam was of zo (weet eigenlijk niet of hij ooit Boekarest nog is uitgekomen eigenlijk ?): wát een moedige (maar dus ook eerlijke) beslissingen nam hij. Alhoewel ik later op tv nog wel een boze Louis tegen hem zag ageren. Foei !
Een meer dan belangrijke stap op weg naar kwalificatie is weer gezet, samen met de overwinning afgelopen vrijdag tegen Andorra. Dacht je bij de loting nog: nou, dat wordt wat met Turkije, Hongarije en Roemenië, na zo'n matig toernooi en een nieuwe bondscoach (Hup Louis !) . Sta je ‘gewoon' souverein aan de leiding, geen eurocentje pijn.

Laat die Duitsers volgende maand maar komen ! Hier is sprake van een zekere mate van overdreven euforie dat feitelijk slechts gebaseerd is op scorebordjournalistiek en mateloze vaderlandsliefde….. ik ga er vanuit dat u als gewaardeerde lezer/lezeres hier wel spreekwoordelijk doorheen kunt prikken. En dan liever niet uitproberend op een poppetje…..

Het Hoe&Wat in Portugees kan worden afgestoft en de slippers gepast : we komen eraan!

Was getekend,
Edwin