Vriendschappelijk

Duitsland - Nederland, ehh... 3-0

Hamburg, 15 juni 2011, Volksparkstadi.. eh, Imtech Arena

Tegen Duitsland in Hamburg….. Elke rechtgeaarde Oranje supporter kreeg tot voor kort een heel warm gevoel bij dat vooruitzicht, bij die korte aankondiging.
Helaas is die warme gedachte van zo'n 23 jaar geleden alweer, 21 juni 1988, wreed verstoord door een weliswaar vriendschappelijke, maar daarom niet minder pijnlijke, want terechte, 3-0 nederlaag. Het begrip Volksparkstadion blijft dan wel zo'n beetje ‘heel' de Imtech Arena heeft nu toch een wat negatieve lading, die overigens schreeuwt om… wraak. Van de zomer misschien al….

Ja, er ontbraken aan Nederlandse kant de nodige “namen”, maar (ik ken ze allemaal niet) ook de Duitsers waren niet compleet en konden zonder veel consequenties wisselen. De 3-0 was, vanuit een neutraal oogpunt, een absolute beauty, waarbij de Oranje defensie absoluut te kijk werd gezet. Puntje van aandacht voor Bert.

Waren er dan helemaal geen lichtpuntjes op deze (ver)koude novemberavond in Hamburg ? Tuurlijk wel ! Zat ! Het aansluitende ‘uithuilen' duurde met een klein groepje getrouwen tot half vijf 's ochtends en was weer historisch gezellig. Zo eentje die af en toe toevallig ontstaat, ik hoef alleen maar Tramway Bern te zeggen en de insiders weten wat ik bedoel. Het enige verschil is dan dat deze zat na een stevige nederlaag…. Het cafeetje wordt meestal ontdekt door onze hoogleraar kroegelogie uit Renkum, hij heeft daar, samen met echtgenote, een extra zintuig voor. Een behoorlijk repertoire aan Nederlandstalig passeert de Duitse revue, maar als dan ook een paar oosterburen, die aan de bar zitten, ons trakteren op o.a. Jaques Brell met notabene ‘ Amsterdam', ja dan weet je het : dit is weer zo'n avond.

Voor velen begon “Hamburg-uit” op de maandag, sommigen zelfs dins(wedstrijd)dag. Op de dinsdag zag je langzaam maar zeker het oranje in het winterachtige decor van de noordduitse Hanzestad verschijnen. De onvermijdelijke Reeperbahn, met deze keer vlakbij een enorme kermis, de Altstadt, de haven, het Beatlesmuseum…… Hamburg is een lang weekend waard, of je moet elke middag én avond een ander kroegje, kneipje of cafeetje willen bezoeken: ze zijn er zat en heel veel, zo meldt “onze man uit Renkum”, juweeltjes. En zijn waardeoordelen worden nooit betwist. Oja, er is ook nog het Modelspoorweg World (of zoiets). Gezien de foto's en de verhalen van Simone en Jurgen een ongelooflijk mooi gebeuren. Voor klein én groot.

Zoals gezegd, op de dinsdagochtend konden de wedstrijdkaarten worden opgehaald bij onze SCO en Ons Oranje. Ergens in Nederland had een overijverige bromsnor (ga toch boeven vangen!) gehoord, gelezen, getwitterd of wat dan ook, dat er 200 hooligans naar Hamburg zouden komen. En niet vanwege de buitengewone kwaliteit van de Eisbein (éindelijk geproefd !) maar wel om een “feestje” te bouwen…. Gevolg: alarmfase 1, code oranje, bij zijn Duitse evenknieën en dus verzwaarde veiligheidsmaatregelen rondom dit freundschaftspiel zwissen Deutschland und die Niederländen. En dus mocht Herma & co. Nog ‘even' 270 kaarten op andere plekken gaan indelen. Een stevige klus, want alles zat immers al in enveloppen zonder getelde inhoud op de buitenkant. Toch is het haar weer gelukt, waarvoor (mag ook wel eens gezegd) het petje (oranje natuurlijk) af !

De organisatie rondom de wedstrijd was overigens sowieso (of moet ik zeggen überhaupt?) prima. Alle Oranjefans werden vanaf een apart metro (U-bahn, S-bahn u weet was ich meine) station naar de Imtech Arena gependeld. Je toegangskaart was je vrij vervoer in het gehele Hamburgse openbaar vervoer die dag. Keurig voor de poort werden we afgezet (ik mistte alleen de speciale Ons Oranje ingangen…. minpuntje) en bij de ingang kregen we een prachtig programmaboekje van normaal representatief formaat, en ook nog eens gratis ! Kostte geen Mark ! Alleen als je een opruiende tekst als Heemskerk groet Oranje op je spandoek hebt staan, heb je wat meer moeite om binnen te komen. Allang blij dat Ico die snor van een paar dagen ervoor niet meer had, want dan was hij misschien wel nooit binnengekomen : dat zou pas écht opruiend zijn geweest !

Prachtig stadion, had ik dat al gezegd ? Niet teveel poespas en tóch indrukwekkend. Tot mijn verbazing was ons deel van het vak, in de tweede ring, niet eens helemaal gevuld, maar dat gaf nóg meer beenruimte. En in mijn geval extra niesruimte.

Want Duitsland-uit was voor mij ook een trip met twee “ziekdagen”. En dan niet vanwege de nederlaag, maar een zich aankondigende influenza aanval, die ik dapper heb kunnen afslaan. Kwam effe niet uit in deze periode…..

Kom ik in de afsluitende zinnen terecht van dit zoveelste reisverslag. Duitsland heeft ons, aan het einde van het interlandjaar 2011, pijnlijk met de spreekwoordelijke neus op de feiten gedrukt: altijd bij de les zijn, of dat nou met Huntelaar of van Persie (of beiden ?) is. We zijn één van de favorieten voor de Europese titel maar we kunnen er ook in de eerste ronde uitvliegen. Kortom: werk aan de winkel voor Bert en voor de spelers: heel blijven.

Vriend Jurgen gaat zijn imposante lijst met bezochte landen de komende periode opnieuw uitbreiden en we verwachten toch écht een kerstkaartje uit, let's say, Costa Rica. Save journey jongen !

2011 was een in alle opzichten toch weer bijzonder oranjejaar met grote persoonlijke, emotionele dieptepunten, we kennen ze allemaal, maar toch ook weer een jaar met mooie hoogtepunten, zoals de Zuid Amerika trip (even los van die aswolk) in juni, die we moeten koesteren en in gedachte meenemen als het weer eens tegenzit.

Oranje zorgt ervoor dat al die emoties samenkomen en mogelijk worden en tijdens die bijeenkomsten weet je het: dit is heel bijzonder. En vriendschap is het belangrijkste wat er is. Ok, ok, in Polen/Oekraïne en Brazilië die afstraffing uitwissen mag er ook zijn !!

Fijne Kerstdagen en een gezond en goed 2012 wens ik u allen ! Tot 7 januari !

(dit verslag is geschreven in een ziekenhuisbed, onder een lichte morfineroes, maar geheel bij verstand…. denk ik.)

Was getekend,

Edwin