OranjeFans.NL

Nog niet eerder heb ik een winnend afgesloten wedstrijd met zo'n dubbel gevoel verlaten. Acht gespeeld, 24 punten; een “Cleen Sweep”, slechts enkele landen voor ons deden het (onze vriendelijke oosterburen en de Tsjechen, Spanje is hard op weg). Verzorgd goed voetbal, veel kansen afdwingend, Bert van Marwijk doet alles goed wat MVb fout deed: een team smeden van een aantal zeer begaafde voetballers. Winnen in zo'n ambiance, geweldig toch? Nou…

We gunden het de Schotten zo graag! In ieder geval gunden we het ze minimaal gelijk te spelen, en ach, als er dan toch een land van ons mag winnen.. Wat zou het gaaf met ze zijn geweest in Afrika. Niet dat ze voetballend er ook maar enigszins aanspraak op mogen maken, ze hebben op een WK niets te zoeken, maar de mensen, de supporters, de passie, het prachtige land Schotland; oooooh ja die verdienen het. Dat is de, in een enkel geval treurige wet van het voetbal. Scoor je geen goals dan kom je er nooit.

Een reis vol Schotland werd het voor ondergetekende en mijn lief. Vele Single Malts proeven (Glenmorrangie, Ardberg, Dhalwinnie, Cragganmore, Glenfiddich, Bunnahabhain, Bruichladdich en nog een stuk of wat), Haggis als ontbijt en avondeten, een pint of wat Guinness: heerlijk hoor. Edinburgh, misschien wel de mooiste stad van Groot Brittannie, trapte af met vele fantastisch mooie gebouwen en musea en aansluitende pubs met iets van het goedje hierboven. Glasgow is en blijft een saaie stad, waar het hooguit voetbal ademt. Ook niet niks, zeker niet natuurlijk. Voor de gemiddelde voetbalfan misschien wel ideaal: pub in pub uit, Rangers en Celtic om je heen en het prachtige Hampden natuurlijk. Maar de sfeer van het eeuwenoude Edinburgh wordt nergens geëvenaard. Al moet ik zeggen dat Stirling ook bijzonder mooi is, zeker als je Braveheart al eens gezien hebt op tv, en hebt horen meeschreeuwen door 50.000 Schotten, pakweg 6 jaar geleden. Het imposante beeld van William Wallace, bekeken door Robert Bruce himself vanaf Stirling Castle, tekent de Schotse geschiedenis van trots jegens de “zuiderburen”, of “people below them” die ze in sommige (voetbal) liedjes voorzien van de nodige uitwerpselen.

En dan na zo´n geweldige ambiance een dag later door die prachtige hooglanden rijden, ik kan het je aanbevelen. De distilleerderijen volgden elkaar in hoog tempo op, ga maar eens naar Dufftown, hometown van Glenfiddich. De Lochen deden niet voor elkaar onder, Loch Ness is even mysterieus als mooi. De wetenschap dat, waarschijnlijk onder invloed van de single malts, er behoorlijk wat Schotten in geslaagd zijn iets waar te nemen dat op een monster lijkt, is even koddig als fascinerend. Ik bedoel maar, om dan toch te kijken of er wellicht iets in het water is door het hele meer met sonar uit te kammen, er een heuse Nessie Experience op na te houden en een hele wereld in de ban te laten van Nessie, ik vind het knap hoor. Goed, als u ooit het meer bezoekt, begin dan vooral in Fort Augustus, het Muiden van Schotland, op de schiperbitter na. Oh ja, wellicht ook onder enige invloed, Nessie hebben we op de foto hoor, het monster bestaat...

8-0 verloren maar, een geweldig resultaat! Als je de thuiswedstrijd met 13-2 verliest wel hoor. We hebben het natuurlijk over de fanswedstrijd, waar we, met maar een 4-0 achterstand de Schotten 20 minuten lang ondruk druk wisten te zetten, aangemoedigd door meer dan 50 Oranjefans. Geweldig hoor, die opkomst! Jammer alleen dat het na die 20 minuten binnen 5 minuten 7-0 werd, tsja… toen was het helemaal over. Maar wederom speelt hier dat dubbele gevoel op van de winst van 's avonds. Zulke prachtige, aardige, geweldige mensen, die gun je gewoon alles. En dan laat je ze achter met niets, het blijft raar.

Maar na 4 wedstrijden vriendschappelijk supportersvoetbal heeft een mooi groepje fans wel een naam achtergelaten. Een uitstekende naam, en die hadden we al, en die wordt alleen maar beter. Met dank aan alle voetballers, aan de klompenman voor de klompjes, met dank aan de SCO, KNVB en iedereen die ons wilde aanmoedigen: wie weet wat er volgend jaar in Afrika gespeeld gaat worden. De tenues(helemaal compleet, dat tekent wederom de Oranjefans) gaan mee, de ballen ook.
Althans, eentje mist er sinds woensdag. Die zag ik later in de middag terug in de Walk About Bar, in de knuisten van een zielsgelukkig Schots jochie, genietend met zijn vader van de Schotse muziek. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om hem dat stukje geluk ook nog eens af te nemen.
Tot November! Want Australië, KNVB, dat is me even te ver, zo vlak voor een WK.

Schotland - Nederland