Roemenië - Nederland

EK 2008 kwakificatie, 1-0

Constanta, 13 oktober 2007
Stadion Farul (in volksmond ook wel George Hagi Stadion )

Met de neus op de feiten

Het enige wat de spelers na afloop van Roemenië - Nederland te verwijten viel was het hopeloos NIET bedanken van hun eigen fans, die 3 uur lang in de stromende regen en wind en ijzige kou hun favorieten hartstochtelijk hebben staan aanmoedigen, sommige met gescheurde spieren in hun benen..
Aan de ene kant misschien begrijpelijk; je hebt net verloren, bent teleurgesteld, en je vergeet het even. In eerste instantie vond ik het niet eens zo erg, omdat ik vooral wég uit die kou, weg uit die nattigheid wilde, naar een warm hotelbad.
Aan de andere kant: het wordt zo vaak vergeten, en meer dan uitstekend betaalde en verwende voetballers horen gewoon altijd de plicht te hebben hun fans, die overal weer heengaan, die niet die bakken met geld verdienen en die toch in die ijzige natte kou jou komen aanmoedigen fatsoenlijk te bedanken. Hoe moeilijk is het om, in plaats van direct de spelerstunnel in te vluchten, even 2(!) minuutjes naar je eigen fans te lopen, ze te bedanken, waardoor wij ons in ieder geval nog een beetje warm én gewenst voelen. Want weet je wat het is, stelletje verwend stuk vreten dat jullie er zijn, we voelen ons zo langzamerhand een beetje ongewenst op deze manier, alsof we er maar wat aan vast hangen, noodzakelijk kwaad, het zijn maar dat stelletje op de tribune. Vier heb ik er geteld die voor ze de spelerstunnel indoken even hun handen in de lucht deden. Van Nistelrooy natuurlijk, van Bronckhorst, Matthijssen en Robben. Dus, heren.. Zullen we maar niet meer meegaan dan? Kunnen jullie het zonder ons voortaan? Gaan jullie toch lekker voor lege tribunes voetballen! Schandalig, kijk maar hoe vrijwel alle andere, ook grote voetballanden het doen.

Maar verder hebben jullie het behoorlijk goed gedaan hoor. Er werd gestreden, er werd geen meter prijsgegeven. En dat dan een buitenspeldoelpunt de wedstrijd beslist, da's alleen extra zuur.

Eerste helft: goed voetbal, veel balbezit, een uitstekende Seedorf, die veel ruimte kreeg. Wat weinig kansen afgedwongen, dat was wel jammer. Een schot van Van Nisterlooy en van Seedorf werden door Lobont uit het doel geranseld, Heitinga mistte nog een keer hopeloos, vooral dan met de balaanname vlak voor de keeper. Bouma mikte op de bovenkant van de lat.

In de tweede helft speelde de Roemenen anders, met de punt naar voren, met Chivu dicht op Seedorf, die daardoor niet of nauwelijks meer aan opbouwen toe kwam. Jammer van die bal op de paal van Bouma in blessuretijd.

Wat ik dan wel weer tactisch onvermogen van MVB vind: hij heeft dan toch niet het inzicht om die zet van de Roemenen te beantwoorden. Het wisselbeleid kwam pas vlak voor tijd op gang, véél te laat om het steeds zwakkere Oranje op het goede spoor te houden. En, er viel werkelijk weer geen enkele voorzet te ontdekken vanaf de zijkant, wat wederom bevestigt dat wij géén echte dan wel goede buitenspelers meer hebben. Robben is hopeloos uit vorm (maar vorm kan weer terug komen), en van der Vaart op rechtsbuiten? Nee. Nee en nog eens nee.

Jammer, jammer, jammer. Maar t komt wel goed, dat zal toch geen probleem zijn tegen de komende tegenstanders en de wedstrijden die de Bulgaren nog moeten spelen.

En t begon die avond ervoor en de ochtend van de wedstrijd nog zo mooi. Gezellig in de stad, prima hotel met dank aan George Hagi, een bezoekje aan het Sparta Kinderdorp vlakbij de stad. Hartverwarmend wat de stichting Breath daar voor elkaar krijgt. Alleen heb ik daar geleerd dat ik nooit, maar dan ook nooit meer tegen een bal mag trappen.. Het kostte mij het feest in de middag, dus die foto's blijf ik u schuldig.

Reizen naar Constanta is ook een boeiende bezigheid, alle Nederlandse zeikerds op de weg zouden eens een half uurtje op de ringweg (nou ja... ringweg...) van Bukarest moeten gaan rijden. Links inhalen heeft daar een extra dimensie, het geeft het leven wat spanning. En terug rijden met aan verschrikkelijk naar zweet stinkende en enkele malen bijna in slaap vallende chauffeur, nee, dan hebben wij hier weinig te klagen. Maar ach, gelukkig is daar nog altijd Leon om midden op de snelweg het verkeer te regelen. Anoniem, hij wilde niet geheel met zijn gezicht in het beeld.. Hilarisch is het wel.

Maar goed, een verloren tripje met een memorabele momenten, en met een Oranje wat met de neus op de feiten gedrukt wordt. Op het EK? Met dit systeem en voetballers op de verkeerde plek zijn we snel weer thuis. Ach, wie weet komen we dan juist ver, als we NIET eens een keer verwachten dat we wel even kampioen worden. Want als we MVB mogen geloven, dan zouden we op het EK gaan oogsten. Ik ben benieuwd wat.

Bartje