Untitled Document

Gezellig met de Schotten
Het afscheid van Arjen
Belarus: bijna over en uit
3-1 tegen Bulgarije
Drama tegen Frankrijk
5-0 tegen Luxemburg
20 marssen De Bus
WK: DERDE!


  Untitled Document

Koninklijke HFC - Oud Oranje

1 januari 2004, Haarlem, 0-1

Een nieuwe traditie

Alweer voor de 3e keer togen wij op 1 Januari weer naar de traditionele wedstrijd tussen de Koninklijke HFC en de ex-internationals van Oranje in Haarlem. Drie jaar geleden geboren uit een geintje, maar inmiddels een vast programmapunt in ons drukke oranjeseizoen. Net als in de voorgaande 2 jaren was het weer bar slecht weer. Dit keer sneeuwde het en viel er zo'n 4 cm sneeuw. Ivanka en ik waren er op voorbereid door mijn ervaringen de laatste jaren.

De laatste 2 jaar hadden we onze trots van weleer zien gelijkspelen en verliezen. Het oranjespel was niet best. Maar dit jaar zou het beter moeten gaan, gezien de 'verjonging'van het elftal.

Nadat we met Edwin en Simone hadden ingecheckt in Joop's hotel en nog een ontbijtje hadden genomen togen we naar de koninklijke. Op teletekst hadden we gezien dat Menzo, Been, Silooy, Wijnstekers, De Wolf, Winter, de broertjes Wirschge, Van Aerle, Gerry Mühren, Van 't Schip, Bosman, Fr"ser, Hoekstra, Houtman, Tahamata en Van Vossen onder leiding van Rene vd Kerkhoff zouden komen. Niet iedereen was er, maar dat zal wel aan de avond ervoor gelegen hebben. Wel was Fred Grim erbij (ex jong-oranje zullen we maar zeggen). Na een grote mok snert en het weerzien met een aantal inmiddels bekende HFCers, begonnen we aan de eerste helft (nadat we natuurlijk onze nationale hymne hadden meegezongen …). Er waren aardig wat toeschouwers, hoewel het wat rustiger leek dan voorgaande jaren.

Oranje was nu een beetje in het voordeel doordat het tempo niet zo hoog kon, vanwege die 4 cm sneeuw. Maar dat was niet het enige. Oranje drong goed aan en creeerde enkele kansen, uiteindelijk beloond door een wereldomhaal van Johnnie Bosman, 0-1 voor Oranje! Ook in de 2e helft bleef het daarbij, hoewel HFC iets meer aandrong. Petje af voor mannen als Gerry Mühren (dik in de vijftig) en Tahamata (niet kapot te krijgen). Ook de techniek van Hoekstra ….. en de slidings van Wijnstekers deden nostalgische gevoelens opkomen. Graag wilden we op de foto met de broertjes Witschge, maar die hadden meer oog voor Ivanka, die dus als eerste met hen op de foto mocht……

(Edwin en ik mochten daaarna ook nog even)..

Daarna was het tijd warm te worden met een lekker biertje. Na nog wat bitterballen, berenburgers en nog meer bier togen we met z'n allen (Edwin en Simone, Bartje, Alex, Rene, Tonnie, Jurrien, Kas, Pieter-Jan, Ivanka en ik) naar het (ook weer traditionele) restaurant de torenvalk, alwaar ze ons inmiddels wel kennen en we veiligheidshalve iedere keer een aparte etage krijgen toegewezen… Daarna nog even (!) naar de kroeg en naar bed in Joop's hotel. De volgende ochtend weer terug naar Nijmegen. 1 Januari is op deze manier beduidend zwaarder geworden dan 31 December.

Na 3 jaar mogen we nu wel spreken van een nieuwe traditie. Wij houden deze erin, omdat het er errug gezellig is bij de HFC (complimentje HFC!).

Harm