Gezellig met de Schotten
Het
afscheid van Arjen
Belarus: bijna over
en uit
3-1 tegen Bulgarije
Drama tegen Frankrijk
5-0 tegen Luxemburg
20 marssen De Bus
WK: DERDE!
De 20ste mars van de Bus!
|
||||
 |
 |
|||
Tussendoor begeleiden we voor het eerst een korte mars van de Oranjecamping naar het strand bij Espinho. Daar stonden de bussen gereed om iedereen naar Coimbra te brengen: |
||||
 |
 |
|||
Nummer 2: 30 juni 2004: Nederland – Portugal, halve finale EK2004, Lissabon Over de afloop hebben we het maar niet. Maar over de mars daarentegen wel! Eerst al een mooi plekje naast het podium van de Supportersclub, met de jonge Dirk Kuyt als gast op de bus, en vervolgens een mars om te snoepen. Wel véél te lang eigenlijk. Iedereen kwam doodmoe aan in het stadion, en ja.. na een middagje doordrinken is 7 km best pittig. Maar mooi was ie: |
||||
 |
 |
 |
||
Nummer 3 liet langer op zich wachten dan gewenst. Eigenlijk moest Praag – uit de 3e mars in de historie worden, maar de politie dwarsboomde dat. Heel ver voor de stoet uit mogen rijden.. dat is geen mars. Daarom tellen we die maar niet mee. Maar wel deze: Nummer 3: 11 juni 2006: Nederland – Servië & Montenegro, WK2006, Leipzig Een heerlijke mars door de straten van Leipzig. Daar waar het later onder tramleidingen niet mocht, was dat hier geen probleem: Het werd weer een ware triomftocht! Met 3 punten (Robben) na afloop. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
Nummer 4 werd pas de 8 ste finale, in Stuttgart en Frankfurt waren de afstanden veel te groot naar het stadion. Wel werd er nog een mars verzorgd van de Oranjecamping naar de trein, op de wedstrijddag van Argentinië: |
||||
 |
 |
 |
||
Maar daarna: Nummer 4: 25 juni 2006, WK2006, Nederland – Portugal, Neurenberg Een prachtige mars door de straten van Neurenberg. Met opvallend veel haatdragende Duitsers, maar ja.. kennelijk bang voor Nederland. De wedstrijd was net zo rood als de mars mooi was. De beelden: |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
Nummer 5: 2 september 2006, Luxemburg – Nederland, Luxemburg Een historisch marsje! Voor het eerst houden wij de Nederlands Elftal Bus flink op. Het duurt even voordat hij langs ons op kan. Hopelijk was dat niet de reden dat Oranje een dramatisch slechte wedstrijd speelde. |
||||
 |
 |
 |
||
Nummer 6: WAAAAAAH… 9 juni 2008, Bern, EK2008, Nederland – Italië Eerst in de ochtend werd een mars in Interlaken verzorgd, van de Oranjecamping naar de trein: |
||||
 |
 |
 |
 |
|
En daarna.. Circa 40.000 Oranjefans lopend achter onze mooie bus aan, de mars door de straten en vooral, over de bruggen van Bern.. De Kornhausbrucke zal nooit meer hetzelfde zijn! Een schitterende mars, met vele Zwitsers hangend uit de ramen, en Italianen die niet weten wat se beleven. Na afloop werd ons 2 dingen duidelijk: De Kornhausbrucke krijgt een tijdelijk stoplicht, en: de Kornhausbrucke heeft voortaan een Oranje naambord met een Nederlandse naam! Het stoplicht was nodig om het aantal fans op de brug te reguleren. Tijdens deze eerste mars heeft de brug te veel bewogen onder het gedans en gezang van de duizenden Oranjefans. En: we mochten ook geen muziek meer draaien op de brug. Daarna mocht alles weer vol gas. De geweldige beelden (van o.a. Rob Polderman): |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Nummer 7: De 2e van Bern, 13 juni 2008, EK2008, Nederland – Frankrijk Na de eclatante overwinning van Oranje op de wereldkampioen werd het nu tijd voor de vicewereldkampioen. Ook die werd verslagen, maar eerst.. inmiddels ongeveer 50.000 Oranjefans achter de bus aan naar het stadion.. Man man wat mooi: |
||||
 |
 |
 |
 |
|
Nummer 8.. De laatste van Bern. Bern, bedankt! 17 juni 2008, EK2008, Nederland – Roemenië Heel Bern staat in het Oranje langs de route als we met De Bus langs komen, wat een prachtig afscheid! We zijn er stil van.. niet tijdens de mars hoor, die is weer uitbundig als vanouds. Wat een feest, wat een afscheid van de prachtige stad Bern. Oranje en Bern zijn voor altijd met elkaar verbonden! De beelden: |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
Nummer 9.. De drukste van allemaal.. WTF! 21 juni 2008, Basel, EK2008, Nederland – Rusland. 125.000. Honderdvijfentwintigduizend. 125.000 Nederlands en nog een groot aantal Zwitsers lopen die dag achter onze bus aan, voor onze bus uit, ernaast, overal. Wat een massaliteit, wat enorm, wat groots. Zeker als wij een moment stilte vragen voor het overleden kindje van Khalid Boulahrouz. Dan is het ook even héél stil. Om vervolgens uit volle borst verder te gaan. 125.000… |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
En daarna komen we langzaam maar zeker in Afrikaanse sferen. De Bus in Afrika! We zijn er gewoon! Ooit, ooit hadden we bedacht dat we de bus daar achter zouden laten. Maar ja, we hadden even geen rekening gehouden met het feit dat ons oude heerlijke barrel zo'n enorm begrip zou worden. Dat was simpelweg nooit de bedoeling geweest. Geen rekening mee gehouden, gewoon compleet overvallen. Maar wel: Van fans, voor fans. Voor altijd. De eerste in Zuid Afrika kon pas in Kaapstad plaats vinden, maar we konden wel alvast de camping in Johannesburg begeleiden naar het station. En dat was ook al prachtig: |
||||
 |
 |
 |
 |
|
Nummer 10! 24 juni 2010, WK2010, Kaapstad, Zuid Afrika.. Nederland - Kameroen Eerst in de ochtend wederom een prachtige mars begeleid, van de Oranjecamping naar het stationnetje. Versierde bruggen, een menigte langs de straat.. hartverwarmend: |
||||
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
|
En dan de grote mars, met weer een uniek feit: de eerste mars in het donker! Heel ver lopen naar het stadion is het niet, maar er zit een lastig winkelstraatje tussen waardoor we een stukkie omrijden en de mars daarna weer oppikken. Met nog iets unieks: Burgemeester Dan Plato rijdt mee en drinkt gezellig een biertje mee! En daarbij geniet hij van de Heineken die we op dat moment aan boord hebben, wars als hij is van de strikte Fifa regels waarbij Heineken of Bavaria niet bepaald welkom zijn. De Kaap is weer van ons, klinkt het geregeld. Duizenden Nederlanders lopen mee. De uitslag en mars waren in ieder geval van ons! |
||||
 |
 |
 |
 |
|
Nummer 11... 2 juli 2010, WK2010, Port Elizabeth, Zuid Afrika.. Kwartfinale Nederland - Brazilië! Oh wat was ie mooi! Durban mocht wederom niet, dus werd Port Elizabeth the place to be. Niet héél veel fans, maar naar die oh zo mooie wedstrijd. En dat maakte de mars toch weer zo bijzonder: een prachtige, fanatieke groep fans die later die avond beloond werden met één van de mooiste wedstrijden van Oranje ooit. Met ook hier weer vele inwoners, hangend uit de ramen, zwaaiend met alles wat maar Oranje is. Wat zijn we toch uniek met zijn allen: |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||||
Nummer 12, 6 juli 2010, WK2010, Kaapstad, Halve finale! Nederland - Uruguay, op weg naar de finale.. Wederom met bezoek van Dan Plato, wederom in de avonduren, wederom naar een prachtige wedstrijd met een prachtige goal van Gio, na een heerlijke middag op het plein waar Hans Voogd met géén stem het geweldig deed. Wat een avontuur in Zuid Afrika. De laatste mars in dat prachtige land. |
||||
 |
 |
 |
||
Nummer 13: 11 oktober 2011, Zweden - Nederland, Stockholm Al geplaatst voor het EK reizen we af naar Zweden. Over hoge bruggen en via veerboten gaat de reis richting Stockholm, waar we met niet heel veel fans zijn, maar toch een leuke mars eruit krijgen. Abba komt veelvuldig langs, dat vonden de Zweden in 2004 al leuk, en dat vinden ze nog steeds! Zweden won die avond in het stadion, wij wonnen het weer eens op straat: |
||||
 |
 |
 |
 |
|
Nummer 14: 9 juni 2012, EK2010, Charkiv, Oekraine, Nederland - Denemarken We zijn inmiddels aanbeland bij het EK van 2012, waar Nederland voetballend niet aan herinnerd wil worden, maar waar wij Oranjefans qua marsen en beleving met de inwoners gráág aan herinnerd worden. Elke wedstrijddag begeleiden we eerst de mars van de Oranjecamping naar het metrostation, om daarna met de bus een plekje op het gigantische plein in deze stad vol warme, lieve mensen in te nemen en de mars aan het begin van de avond naar het stadion te begeleiden. De mars is telkens lang, maar zó boeiend dat dat niet uitmaakt. De eerste van de serie van 3 is er eentje vol ongeloof van de mensen uit de stad. 12.000 Hollanders achter een bus aan, zingend en vrolijk door de stad. Vrolijk en feestend door de stad lopen? Dat kennen ze helemaal niet. Later zouden we van veel mensen horen: jullie brachten de blijdschap terug in de stad. Hoe mooi kan je compliment als Oranjefan zijn, en hoe leuk is het als wij dan voorop mogen rijden om dat te mogen begeleiden? Door fans, voor fans. En voor de mensen in de stad: |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
|
||||
Nummer 15: 13 juni 2012, EK2012, Charkiv, Oekraine, Nederland - Duitsland Ook hier is de uitslag niet om over naar huis te schrijven, maar de mars neemt geweldig vormen aan. Volgens inschatting van de politie lopen er nu in totaal 40.000 mensen mee in de mars, waarvan ruim de helft mensen uit Charkiv. Een waar volksfeest barst los in de stad, en er moet nog een mars komen.. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|||
Nummer 16: 17 juni 2012, EK2012, Charkiv, Oekraine, Nederland - Portugal Qua beleving één van de mooiste ooit. 60.000 tot 70.000 mensen achter onze bus aan. Nederland al zo goed als uitgeschakeld, maar zo'n 50.000 mensen uit de stad lopen in dit spektakelstuk met ons mee. We krijgen cadeau's, tekeningen van kinderen, knuffels, we zien later uitzinnige en hilarische beelden terug van verderop in de mars, namens alle inwoners van de stad krijgen we voor alle Oranjefans na afloop de meest mooie bedankjes die we maar kunnen krijgen.. Waanzinnig. We hebben geen idee wat we eigenlijk met zijn allen aan het doen zijn, met alle 12.000 Hollanders hier precies voor elkaar krijgen. We krijgen twee gelukzalige weken voor de mensen voor elkaar, iets wat ze niet kenden maar nu wel. En dan mogen wij eenvoudige voetbalfans die we zijn met ons busje voorop.. metershoog op je armen. Charkiv was al Westers georiënteerd, maar is dat nu helemaal lijkt het. Vrij zijn en blij zijn is een groot goed, zo blijkt. Zelden zullen we na zo'n dramatische voetbalvertoning zó opgetogen naar huis gaan. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
Nummer 17: de kleinste! 10 september 2013, Andorra La Vella, Andorra - Nederland.. Robin van Persie schoot ons persoonlijk naar Brazilië deze wedstrijd en bedankte ons na afloop als enige hoe het hoort. En wij gingen zoals het hoort (een beetje tegendraads, maar ach, dat went wel bij de lokale politie) met een klein marsje naar het stadionnetje tegen de bergwand. In de regen, met een erg klein maar bijzonder fijn en gezellig groepje fans achter ons aan: GAAF! Of er u honderdduizend of 200 fans achter je aanlopen, het maakt niet uit: het blijft één groot kippenvel verhaal: |
||||
 |
 |
 |
 |
|
Nummer 18.. Brazilië! 13 juni 2014, Salvador, WK2014, Nederland - Spanje! Een mars met zo enorm veel bijzondere tinten.. zoveel moeite gedaan om er te komen, zoveel pech en hobbels onderweg en dan toch daar in die mooie stad staan, voorop mogen, een stukje heen en weer (dat wel, maar ja.. Oranjefans en een mars zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden) omdat we deze editie niet helemaal naar het stadion zelf mogen dus ja.. even draaien en keren maar en vervolgens door een magistrale Van Persie en Robben Spanje met 5-1 op de broek geven.. We vliegen! We vliegen! We vliegen! Zeker als de volgende dag bij vertrek richting Sao Paulo alle Brazilianen met '5 en 1' vingers in de lucht naar ons zwaaien.. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||||
En dan.. weer één van de mooiste ooit: Nummer 19: Wk2014 in Brazilië, Salvador, 5 juli 2014, Nederland - Costa Rica.. Na héél veel pech en ellende bereiken we tóch weer deze mooie stad. Na heel veel meeleven en hopen en hopen dat t goed komt en ook weer pech onderweg krijgen we het voor elkaar: We mogen nu wél de mars helemaal naar het stadion begeleiden! En wat mooi wordt ie dan ook! We zijn al emotioneel dat we ons bussie in de stad hebben weten te krijgen, en om dan zó een plein op te mogen rijden en zó een mars te mogen begeleiden, met Ico op zijn knieën achter het noodaggregaat.. Fantastisch! Louis van Gaal en Tim Krul deden er nog een schepje bovenop voor ons, wat zijn we blij, wat zijn we als Oranjefans gelukkig. Wat een WK! |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
En dan is het bus begeleidt mars verhaal weer terug bij Letland. We begonnen ermee met Letland en we belanden aan bij nummer 20 met Letland: Nummer 20: 12 juni 2015, Riga, Letland - Nederland! Voor het eerst als spelersbus gebruikt (voor het Nederlands Supporters Elftal), en later op de dag wéér een prachtige mars mogen begeleiden. Door het oude centrum van Riga, naar het stadion. Kippeneindje, dus we doen het rustig aan. Met 1000 fans achter ons aan en vele rood wit blauwe vlaggen wordt het een héle mooie. Wat hem voor ons zo bijzonder maakte in onze voorgeschiedenis: héél hard werken om de bus te verbouwen en aan nieuwe wetgeving voldoen, om de APK voor elkaar te krijgen, en onderweg de nodige pech op te lossen. De boot gemist maar een dag later alsnog gehaald, om laat in de avond maar op tijd in Riga aan te komen, en een prachtige mars te begeleiden de volgende dag: |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
Ik las een dag voor de wedstrijd een reactie van iemand op een bericht van Ons Oranje. Die vroeg zich af wat er zo geweldig was aan de prestatie van ons om toch op tijd in Riga aan te komen. We hoefden toch alleen maar te rijden en dat was het.. Wel.. met onze bus ben je er nooit zeker van dat je de wedstrijd haalt. Dat is het risico dat we allemaal heel goed beseffen. Pech onderweg is soms de normaalste zaak van de wereld, en dat is niet zo gek met een bus van 35 jaar oud die inmiddels de hele wereld over geweest is. En elke keer moeten we weer van alles doen, alles uit de kast halen om op tijd te zijn. Net als bij deze wedstrijd, Maar dat doen we zo graag, omdat wij gewoon dat stelletje gekken zijn die dat graag voor dat prachtige legioen Oranjefans wil doen. Omdat we zelf ook deel uitmaken van dat legioen, omdat we net zo lief zelf meelopen, omdat wij met z'n allen wij met z'n allen zijn, uniek in de wereld. En ook hier kunnen we het niet zonder hulp doen. In al die jaren hebben we zoveel hulp gehad, of het nu om het regelen van een parkeerplaats ging of om nieuwe speakers, het regelen van papieren, het vechten om ons voorop te mogen hebben in een bepaalde stad. Ons Oranje, Supportersclub Oranje, KNVB, Nederlandse politie, Nederlandse Ambassades, Oranjecamping, Footballevents, het Oranjelegioen, de Victoriagarage Alkmaar, Sens Instoretail, Kuehne + Nagel, al die busleden die zo enorm hard werken aan de bus (of het nu reparaties, schoonmaken of het organiseren van de lange reizen zijn of wat dan ook) en iedereen die ik nu even vergeet: Bedankt! Bedankt, bedankt, bedankt.. |
||||
