In Memoriam

19 maart 2014

Hier vinden jullie de overlijdensadvertentie.

OOSTERHOUT - Een hoogbejaarde man (85) is woensdagmiddag overleden in het stembureau in buurthuis Pannehoef aan de Wilhelminalaan in Oosterhout. De man werd volgens een gemeentewoordvoerder onwel in een stemhokje op het moment dat hij zijn stembiljet aan het invullen was. Mensen in het bureau en een broeder van de huisartsenpost hebben geprobeerd hem te reanimeren, maar het mocht niet baten. Het stembureau is tijdelijk gesloten. De man had volgens de gemeentewoordvoerder ook nog een volmacht bij zich.

Gewoon maar een triest berichtje in het nieuws afgelopen 19 maart. Je leest het en probeert je heel even zo'n situatie voor te stellen. Verkiezingsdag, stembureau dicht, enz. enz. Het wordt vandaag (zondag) ineens een heel ander verhaal als je het bericht krijgt dat het hier gaat om Cees van Groesen. Of, zoals een flink aantal van ons hem kennen : Kleine (of Oude) Cees…..

Een bijzondere verschijning in het Oranjegezelschap. Jarenlange volger van Oranje, tot in de verste uithoeken van deze aarde. Als zo iemand je ontvalt ga je op zoek naar herinneringen die je met hem gedeeld hebt. We kwamen elkaar best regelmatig tegen en dan praatte je gezellig met elkaar over de wedstrijd, de plek waar je (tijdens een toernooi) verbleef en wat je zoal meemaakte.
Cees leefde een ‘zuunig' bestaan, om maar zoveel mogelijk dingen te kunnen bereizen. Behalve Oranje bezocht hij bijvoorbeeld ook Olympische Spelen . Altijd: petje op, sjaaltje om en meestal met een plastic tasje in zijn hand. Aardige, beschaafde man. Tikkie vreemd, maar dat ligt misschien wel aan onszelf.

Steekwoorden, die over hem te binnenschieten:

Sap-dieet .
Ooit eens op een vliegveld zaten we te wachten op een gezamenlijke vlucht en raakte aan de babbel over zijn manier van leven. Hoe houd je het zolang vol ? “Nou, ik volg eigenlijk altijd een sap-dieet”. En als je dan vroeg wat dat dan inhield, zei hij: “Soep, aardappels en pap…. Sap”. En dan verscheen die karakteristieke glimlach om zijn, met enkele tanden ontbrekende, mond.

Opschrijfboekjes .
Cees hield tijdens de wedstrijd álles bij. Op stukjes papier, notitieblokjes schreef hij op wat de opstelling was, wanneer en door wie de doelpunten vielen, het wedstrijdverloop enz. Wat hij daar vervolgens mee deed en wat daar nu mee gaat gebeuren….? Want weggooien zal hij het niet gedaan hebben. Een paar jaar terug hebben we ‘m zo'n opschrijfboekje van de KNVB gegeven, waarop je o.a. de opstelling in een voorgedrukt veldkadertje kon invullen, met ruimte ernaast voor bijvoorbeeld het wedstrijdverloop. Hij maakte er dankbaar gebruik van.
Er was ook nog een verhaal over zijn kat, bij mijn weten zijn enige levensgezel, en wat hij deed als dat beest per ongeluk jongen kreeg. Dat laten we voor de intimi, die weten hoe hij dat oploste…….

Velen, van de ‘nieuwe (jongere) generatie' , zullen Cees zijn tegengekomen op de Oranjecamping , waar hij de afgelopen keren tijdens toernooien verbleef. Of stilletjes zittend, onopvallend, als passagier van de Oranjebus .
De laatste ontmoeting was eind november bij een thuiswedstrijd van NAC, zijn cluppie, tegen FC Groningen, na afloop in het supportershome. Even de verwarring, want niet in een Oranje-setting maar dan weer even hartelijk als altijd.

Voor ons was Kleine Cees (we hadden al een Grote Kees) altijd even een momentje van “Hee, hij is er gelukkig ook weer bij”…… Daar komt nu een abrupt einde aan.

Kleine grote Cees, rust zacht. Het was een voorrecht u te hebben gekend.

Edwin en Simone

Waarde ouwe Ceessie..

Het was inderdaad vreemd vanmorgen het overlijden van jou te moeten vernemen. Nou had je de landelijke pers al vaker gehaald, getuige een mooi interview in het AD, en een mooi item bij Omroep Brabant. Dat interview is nog steeds legendarisch bij ons, en zal dat altijd blijven. In Charkiv, daar mopperde je na afloop een beetje op Patrick, want ja.. de folder van het hotel beloofde immers gratis wijffies.. Wist jij veel wat gratis Wifi was :-).. Je kon er na afloop ook hartelijk om lachen. En vervolgens vroeg je nog of Omroep Brabant misschien nog een VHS band van het interview naar je wilde opsturen. Tsja, ook de wereld van de DVD was nog niet aan jou besteed.

Dit was het interview..

Maar met jouw overlijden haalde je wederom de landelijke pers.

De laatste toernooien was je geregeld te gast bij ons op onze mooie bus. Dat deden we expres, alleen maar om jou de lange wandeling naar het stadion te besparen. Zou je ongetwijfeld gedaan hebben, maar wij hadden graag een plaatsje over, bovenin, zodat je prima de mars naar het stadion kon volgen. Voorzien van een biertje natuurlijk.
Maar dat je het gekund zou hebben bewees je wel in 2010, op het WK in Zuid Afrika. Met -8 graden celcius sliep jij bij Oranjecamping gewoon in een tentje. Hulde!

Cees, je bent niet meer. Je had nota bene Brazilië al geboekt, weer bij de camping. Weer verliest het Oranjelegioen een markant en geliefd Oranjefan. je hebt onvoorstelbaar veel wedstrijden mogen bezoeken op vele WK's en EK's, en je had er nog lang niet genoeg van. Maar helaas was het je niet gegund.

Wat je wel gegund is, is een prachtig plaatsje ergens boven ons, waar je net als boven in de bus neer kunt kijken op ons, of wij het wel een beetje goed doen. Vaarwel Cees, Rust Zacht.

Namens de bus en Oranjefans.nl,

Bartje

Beste Cees,

Een voetbaldier. Een sportdier. Een groots supporter van Oranje & NAC.
Je bent ons ontvallen. Dit kwam onverwacht, al hield iedereen er altijd een beetje rekening mee.
In de bus bij de Supportersvereniging of op je vaste plek in het Supportershome, altijd zin in een gezellig praatje. In de Oranjebus genoot je zichtbaar van de gezelligheid om je heen. Niet te beroerd om een duit in het zakje te doen.
Helaas ga je niet meer mee naar Brazilië. Of er nu gewonnen wordt of verloren, er zal getoast worden op jouw leven.

Een laatste groet,
Sjoerd

NB:
Wil je je bericht voor of over Cees kwijt? Dat kan hier in ons gastenboek.