In Memoriam

28 december 2010

Alex Bosma - Oranjefan in hart en nieren

Vandaag op zijn 43ste verjaardag bereikte ons het verschrikkelijke nieuws waar we allemaal ergens bang voor waren: ons aller Alex is niet meer. Napoleon sinds 1998, ook indiaan in 1994, levensgenieter tot in den treure (nu dus, en wel onze treure). Ik zit als een halve debiel dit te schrijven, weet gewoon niet wat ik allemaal noemen moet. De top2000 staat aan, gelukkig lijkt de lijst aanbeland bij ingetogen liedjes.

We zijn er kapot van man. Eikel, ook nog op je verjaardag, hoe krijg je het voor elkaar? Wat was jij een unieke, fijne en geliefde verschijning bij Oranje. Of bij ons thuis, en als leverancier van hapjes en gezelligheid van de after EK/WK BBQ. Of in Amsterdam bij de plaatselijke FC, voor Rotterdam draaide je je hand ook niet om. Heerenveen, Abe Lenstra of Thialf? Rat Verlegh, Spangen en Nou Camp: overal heb je je welverdiende sporen achter gelaten. Haarlem, de koninkijke HFC? Ik zal je eerste keer nooit vergeten, waarover aan het eind meer.

Altijd vrolijk, genieten was je toverwoord. Je bulderende lach, je eigenwijsheid op menig trap van menig stadion in menig land in menige wereld. Je prettige, ondeugende en vele deuren openende kop zullen we missen zeg. In je tijd met Vivian kaas en worst uitdelend op de tribune in Estland. Verdwaald rakend in Kopenhagen, in de touwen in Praag, geliefd lid van onze mooie bus. Soms mistte je wel eens een halve finale... Maar god wat waren we samen blij na Brazilië in Port Elizabeth. En wat hebben we gelachen in Glasgow, en zelfs na onze uitschakelijk ooit in Dublin. Mick McCartney, bondscoach der Ieren destijds, weet er alles van, een dag later zat je in het vliegtuig vrolijk op zijn schoot. Of een dag na Nederland - Duitsland op het EK2004 nog steeds in je Napoleon pak dwalend over het strand in Espinho, waar je was geweest? Alleen de sterren weten het. En de eigenaresse van de nachtclub misschien..
Koekje erbij? Heeft geen zin meer om dat naar je te smssen. Om het over Coby nog maar niet te hebben.

Wat een verlies, beste Oranjevrienden en Oranje vriendinnen. Het gebeurt gelukkig niet vaak dat zo'n groot Oranjefan ons ontsnapt. En als ie het dan doet, dan doet hij het goed. Precies op zijn verjaardag, net als zijn stapmaatjes van oudsher Patrick in Brazilië zit en Harm naar Florida gaat. Op zijn 43ste verjaardag, tussen kerst en oud en nieuw. Hij lacht zich een biet daarboven..

Vaarwel, mooie man, goede vriend, nachtbraker, fijne, fijne vent. De komende dagen is deze website van jou. Alle Oranje berichten in het gastenboek die niet met jou te maken hebben pleuren we gewoon van de site af...

Oftewel, wil je je bericht voor of over Alex kwijt? Dat kan hier in ons gastenboek.

Rest mij u alleen nog het recept van de spoom (de eerste keer KHFC in Haarlem, degenen die erbij waren weten wel waarom): hier vind je het. Ik zeg: allemaal op 2 januari als tussengerecht op het menu. En Schreeuw dan, met dank aan Hans Kaas, nog één keer voor deze Oranje Leeuw..

Alex: Proost. Daar ga je.
Groetjes, en zeker ook namens Patrick vanuit Brazlilië,

Bartje

En dit was jij, ten voeten uit..