Het afgelopen WK was er eentje van blijdschap, vrolijkheid, heerlijke Hollandse joligheid wat vervolgens eindigde in een enorme deceptie, in zware teleurstelling, in veel onbegrip. Hoe nu verder? Er zal een stevig robbertje gepraat worden de komende tijd dankzij de beslissingen van de bondscoach. De drie tenoren van deze site, de 3 schrijvers, Edwin, Bartje en Jurgen, blikken op hun eigen manier terug, kijken op hun eigen manier vooruit, vergezeld van foto's die u nog niet eerder zag...

De drie schrijvers aan het woord!

Te beginnen bij: Jurgen..

GASTLAND DUITSLAND:
Ik ben voor de vier Oranje-wedstrijden telkens heen en weer gereisd. Dat was voornamelijk omdat ik eigenlijk niet zo’n vertrouwen had in de gezelligheid van de Duitsers! Maar ik moet toegeven, daar zat ik helemaal fout! Overal vriendelijke, behulpzame mensen en een prima WK-sfeer. Overal met een veilig gevoel zonder dat de maatregelen bedrukkend werden. Vele lachende agenten die voornamelijk de richting moesten aanwijzen. (Ergelijk waren alleen de toegangskontroles, maar die werden, zo leek het tenminste, voornamelijk uit commerciele overwegingen uitgevoerd!)

In Leipzig was het Blotevoetensteegje erg gezellig maar slecht voor claustrofoben. Gelukkig kende de stad ook nog enkele leuke scene-barretjes en afgelegen terrasjes. Zeer lieve en enthousiaste mensen. Stuttgart had een zeer groot plein voor de fans ingericht. Het ontnam de stad een beetje zijn charme, maar het was goed voor de grote groep Nederlanders die zonder kaartje waren gekomen. Even buiten het centrum keerde de intimiteit weer terug. Hoogtepunten waren het fanfare-concert op de vooravond op de trappen de Königsbau en de babbel achteraf op het Willemplein. De wandeling naar het stadion was gezellig en mooi, maar blijkbaar vooral er op gericht het openbaar vervoer en lokale verkeer te ontlasten. Erg lang, erg groen (mooie plaatjes, zo’n oranje-lint door het park) maar vooral zonder publiek, iets wat de parade eigenlijk zijn charme verleent. Franktfurt beleefde ik dit keer heel anders! Ik was uitgenodigd door een Duits politicus. Gastvrijheid puur! Eerst uitgenodigd in de VIP-lounge van de Main-Arena (daar waar de lokale bevolking de wedstrijden van het WK op de grootste schermen bekeek), op de speeldag rondgeleid door de stad en vervolgens op bezoek bij de officiele receptie van de Hessische deelstaat. Vooral het direkte intensieve kontakt met Marcus en Janina was erg leuk! Wat WK-sfeer betreft vond ik Nürnberg het leukste. Mooie stad en een zeer gezellige biertuin (Biergarten) op de Hoofdmarkt. Vooral aan de vooravond met de vele lange tafels een uitstekende gelegenheid voetbalfans uit de hele wereld te ontmoeten. Errug gezellig! Op de speeldag zelf, zonder de tafels, de mooiste lokatie voor de SCO tijdens dit WK, maar logischerwijze iets te veel oranje om de intieme sfeer van de vorige avond weer te bereiken. Als ik dit alles vooraf had geweten, had ik mijn vakantiedagen graag wat eerder opgenomen. Na de uitschakeling was het Duitse leven voor de Oranjefan natuurlijk moeilijker geworden. Het „Ohne Holland, fahren wir nach Berlin“ heeft ook bij mij geen pluspunten gescoord. Maar laten we eerlijk zijn, ook binnen ons Oranjelegioen zijn er voldoende mensen met eenzelfde vorm van leedvermaak als het om de Duitsers gaat! Het „Schade Deutschland, alles ist vorbei!“ na Nederland tegen Letland in Braga, is ook op de Duitse TV hoorbaar geweest.

PRESTATIES ORANJE:
Het spel tijdens de groepswedstrijden was slecht! Buiten Argentinie en Spanje (en misschien Duitsland) speelden echter de meeste (geheim)favorieten een katastrophale voorronde. Denk aan Frankrijk, Engeland, Brazilie, Italie en Portugal! Oranje plaatste zich uiteindelijk al na twee wedstrijden voor de achste finale, een resultaat dat we zelden in onze voetbalhistorie behaalden. Wie weet had het Nederlands Elftal in de kwart-finale ook het lek boven gehaald en, net als de Franzosen tegen de Brazilianen, de Engelsen van het kastje naar de muur gestuurd. Marco heeft ons ongeslagen naar het WK gebracht, sinds het EK van 2004 heeft Oranje slechts twee keer verloren. Regelmatig met wat geluk (maar dat dwing je in veel gevallen ook af), tegen Portugal ontbrak het ons daaraan. Als de bal van Cocu 1 cm lager tegen de lat was gestoten, was ie niet in het veld teruggesprongen. Als Kuyt één stap later zijn sliding had ingezet, was ie eerder bij de bal geweest en Ricardo te laat.
Robben vond ik uitgesproken slecht, Boulah en Van der Sar daarentegen top! Van Persie was vaak geweldig, meende echter te vaak dat hij de betere oplossing had en liet dat te veel merken. Ik miste voor het WK Seedorf, Davids en Huntelaar in de selektie en denk nog steeds dat ze voor Oranje van grote waarde hadden kunnen zijn.

Ik kan het echter niet meer bewijzen en Marco zal wel zijn redenen hebben gehad, ze er buiten te laten. Dus heb ik ongelijk….

PRESATIES SCHEIDSRECHTERS:
Ivanov had zijn dag niet maar hij trof het ook niet met Portugal en Nederland als tegenstanders. Boulah kwam objektief gezien goed weg met zijn eerste gele kaart. Mekkeren over het enorme theater van Figo heeft daarom minder zin, opwinden over zijn schofterige kopstoot tegen Van Bommel des te meer. De Argentijnse scheids Horacio Elizondo bij Engeland tegen Portugal deed eigenlijk voor hoe je een geniepige wedstrijd onder controle houd zonder dat je er een klaverjas-gevoel aan hoeft over te houden! In het begin de spelers heel kort houden, het spel zelfs een beetje dood fluiten. Bij een grove overtreding echter ook effies rustig nadenken over de grenzen van geel en rood. Dat zag je bij elke kaart die hij trok, zelfs bij de trap van Rooney, waar hij (Horacio) bovenop stond. Hij liet het voorval nog één keer door zijn gedachten spelen. Volgens mij heeft Ronaldo zijn maat (Wayne) niet die rode kaart aangenaaid (al zullen beiden gezien hun reakties er anders over denken)! De scheids dacht alleen aan de naaimogelijkheden van Carvalho, die die klote trap van het verwende engelse kereltje moest verwerken.

SUPERSTERREN:
Zidane liet zich gaan. Erg jammer voor een voetballer van een dergelijk kaliber. In eerste instantie had ik zelfs nog een beetje bewondering voor hem. Impulsief, kinderlijk maar toch nog een beetje verstandig. Niet een aanslag op het delikate hoofd maar op de brede borst van Matarazzi! En daarna rustig, ietwat bedremmeld, wachten op de straf die gaat komen! Tijdens het interview op de televisie is Zizou voor mij echter definitief gevallen. In een stress-situatie niet overdacht reageren, ach misschien gebeurt het mij nog wel eens! Het achteraf alleen betreuren dat kinderen het hebben moeten aanzien, maar ook vertellen dat bij eenzelfde belediging hij het „als man“ weer zou doen. Onverantwoord van zo’n voormalig voorbeeld!
Van Basten was een heerser op het veld, langs de lijn weet ik het niet meer zo zeker! Nu hij zijn selektie voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Ierland bekend heeft gemaakt, begin ik me toch wat zorgen te maken! Kan hij niet met andere supersterren omgaan? Van Nistelrooy was tijdens het WK niet sterk, maar bevrijd van Ferguson, zal hij weer vrijuit kunnen gaan spelen. Van Bommel speelde tijdens het WK ook niet fantastisch, maar hij zorgde in ieder geval voor een stukje body in een team van voornamelijk Weicheier. Het niet selekteren van Van Nistelrooy en Van Bommel terug te voeren op het clubverleden van de huidige bondscoach, is echter ongepast en soms zelfs een beetje misselijkmakend. We hoeven alleen maar te kijken naar het clubverleden van de andere supersterren Seedorf en Davids! Zolang Van Basten echter de doelstelling EK-kwalifikatie niet uit het oog verliest en Oranje zijn herkenbare speelstijl weer een beetje meer gestalte gaat geven, ben ik pragmatisch genoeg om hem als deel van het Oranje-team te blijven zien. En zal ik hem blijven steunen, ook in moeilijke stormachtige tijden! Ik wil namelijk ongegeneerd kunnen juichen als we met Marco in Wenen de cup in de hoogte mogen steken (kan men hier eigenlijk ook sterretjes op de borst verdienen?). Maar als we, als het om het echie gaat, nog drie wedstrijden verliezen en de kwalifikatie voor het EK twijfelachtig wordt, moet de KNVB toch eens aan de echte superster van het WK gaan denken.
De man die van een kwaliteitsarm groepje voetballers, tegen de wind van vele populistische kritikasters, misschien met een beetje steun van een aanvankelijk twijfelend thuispubliek één van de sterkste Mannschaften van het WK wist te brouwen, was en is voor mij de enige echte superster van het WK. Jürgen Klinsmann bevleugelde zijn team, het publiek en Duitsland met een voor Mannschaft ongewoon spektakulair soort voetbal. Hij ging zijn eigen weg, haalde zijn neus op voor het lachen en gniffelen van zijn tegenstanders en liet de kritiek de kritiek. Hij had een visie die hij nauwgezet vervolgde. Hij liet zijn jongens, die onder zijn leiding een geweldige ontwikkeling maakten, spelen op de manier die wij bij Oranje willen zien. Hij heeft afscheid genomen van de Duitse Mannschaft, ondanks smeekbeden van de huichelaars Beckenbauer en Hoeness. Hij is nu werkeloos en wil een half jaartje afstand nemen. Misschien heeft ie in januari 2007 tijd voor en zin in een nieuwe uitdaging …….

Als tweede aan het woord: Edwin!

Het WK 2006 van de Prinsen :
geen ‘toernooi-gevoel’ en automatismen…….

Het bezoeken van een WK eindronde (geldt ook voor een EK-eindronde) is altijd iets speciaals. Ten eerste natuurlijk, want daarom bén je er ook, omdat ‘jouw’ team het gehaald heeft. Dat is natuurlijk het belangrijkste. Ik moet eerlijk zeggen dat het me niet ‘bomt’ hoe ze het halen, mág met mooi oogstrelend voetbal, maar dat is alleen maar “mooi meegenomen”.
Ten tweede, en dat is hartstikke belangrijk, omdat je dan, zoals in ons geval, er een lekkere vakantie van maakt. Het liefst in een tentje, met een (rustige) camping als uitvalsbasis richting speelsteden.
Je bent helemaal weg uit Nederland en leeft van wedstrijd naar wedstrijd, met de daarbij horende nervositeit. Maar ook bekijk je, je bent er tóch, een beetje van het gastland. De bekende ‘highlights’ uit de vakantieboeken of een toevallige ontmoeting met iets moois. Je eet en drinkt wat men daar gewoon is, waardoor je ook het gevoel hebt de mensen een beetje te leren kennen.
Je bent ‘nerveus’ of ze verder komen, of je er dan kaartjes voor hebt en tegen wie er gevoetbald wordt. Je voelt je prettig bij het zien van je vrienden en vriendinnen, die nét zo over Oranje denken, nét zo’n beleving hebben als jij. Dat is gewoon lekker.
Zo hebben we onvergetelijke ervaringen in en met Italië, Zweden, Engeland en Frankrijk. Dat zijn vakanties die je, het klinkt hoogdravend, verrijken als supporter. Als er, nu nóg, bepaalde muziek op de radio is, kan je in gedachte terug gaan naar momenten tijdens zó’n vakantie, dat heeft iedereen wel denk ik. Daarbij horen, tijdens zo’n toernooi ook de contacten met de buitenlandse supporters. Euro 2000 mistte dat door het ‘thuisvoordeel’. Wij hebben dat eigenlijk gezien als een serie thuiswedstrijden, waarbij je tussendoor zelfs aan je werk kon als je dat wilde. Op de wedstrijddagen was het top, er omheen echter nooit het ‘toernooi-gevoel’.

Het WK 2006 van afgelopen juni/juli gaf ons slechts bij vlagen dat ‘toernooi-gevoel’. Toch was het anders dan anders. Vele vrienden gingen tussendoor naar huis, de massa van supporters was soms té overweldigend, en we presteerden gewoon matig.
Natuurlijk was het heus wel positief ook: zóveel oranje, op het SCO-plein en in de stoet naar het stadion was machtig mooi, maar ik heb me de afgelopen weken wel afgevraagd wat er dan mistte. Duitsland 2006 was anders. Minder leuk.
Misschien ben ik wel zo arrogant dat ik vind dat het niet meer ‘mijn ding’ was, dat iederéén naar Duitsland kon, nog even los van de stadions in, stap maar in de auto en rij naar een speelstad en je hebt een dagje feest. Ga op de Oranje-camping staan en, zonder één minuut in het stadion, heb je een paar weken lol. Alles was daardoor wel oranje, maar de helft (?) bleef vervolgens gewoon ‘in de stad’.

Maak je overigens geen zorgen: ik/we hebben ons uitstekend vermaakt in Duitsland. Vooral in (voormalig) Oost Duitsland heb ik een warm gevoel overgehouden aan de mensen daar. Zó graag willen ze het je naar je zin maken. Ook het ‘gewone’ volk in de steden wilde de boodschap van Te Gast bij Vrienden echt waarmaken. Geen hogere prijzen voor overnachtingen , drank en voedsel, dat hebben we elders wel anders meegemaakt !
Goed, de Duitsers in het stadion waren een desillusie, “zum kotzen” heet dat geloof ik. Dat heeft me geërgerd en teleurgesteld. Waarom nou ? De vergelijking met ons tijdens bijvoorbeeld Duitsland-Portugal (0-3), Rotterdam EURO2000, gaat wat mij betreft mank. Wij feestte niet eerst mee met ze en trokken dan partij voor de ‘winnende ploeg’ met ook nog ’s jennende liedjes richting ‘de verliezer’.

.Oranje, ons Nederlands elftal dan : Gewogen en te licht bevonden. Dat is wat mij betreft het gevoel. Niks mis mee trouwens, als iets terecht is, dan is het maar zo. Is wel balen, Oranje is je passie, maar realiteitszin kan soms heel verhelderend zijn.
Al vóór het toernooi had ik zoiets van dat de kwartfinale het maximaal haalbare was. Op hetzelfde gebaseerd als degenen die riepen dat we wereldkampioen werden.
Zelfs die kwartfinale hebben we uiteindelijk niet gehaald…….

Oranje had een stevig collectief, je kon zien dat er lol in het elftal zat. Degelijke spelers met een paar individueel sterke jongens, maar geen wereldkampioenen. Als je vervolgens de rest van het toernooi zag, had zelfs dát genoeg kunnen zijn om tóch kampioen te worden overigens, want eerlijk gezegd was datgeen ik gezien heb, “niet altijd even goed”. En als je dan ook nog ‘s ziet hoever je met leuk voetbal kunt komen (zie toch ook onze gastgeber) ?

Van Basten ? De afgelopen twee (kwalificatie-) jaren hebben we menigmaal geschamperd onder het genot van een goed glas bier, na wéér een overwinning met of zonder geluk, dat onze bondscoach iédereen kon opstellen, we wonnen tóch wel. Nou, dat geluk heeft hem/ons inderdaad ver gebracht.
Dat geluk was er ook weer tegen Servië & Montenegro en Ivoorkust. Maar jezelf een 7 geven als eindcijfer (áls dat al zo goed geciteerd is) vind ik iets teveel van het goede. Hij is op weg om een goede coach te worden en moet, zo lijkt het, op coaching gebied nog wel wat leren. Als ik af en toe de tv-beelden zag stond hij wel een beetje té rustig in de dug-out terwijl er op het veld van alles misging.
Ik ben wel altijd de mening toegedaan dat hij het tóch maar moet dóen. En daar bedoel ik mee dat iédereen een mening én opstelling, heeft over en van Oranje. Toch is er maar één die de opstelling bepaald (althans in Nederland nog steeds wel….) en dat is Van Basten, want hij is daar voor aangesteld (tot ieders tevredenheid).
En dan moet je daar, zonder vooroordelen, als Oranjesupporter vanaf de aftrap áchter gaan staan. Discussiëren mag wel (ouwehoeren is tenslotte een vak op school bijna), daar zijn wij Hollanders óók beroemd om. Je mag de halve ‘line-up’ van die avond of middag verketteren, zo gauw als de scheidsrechter fluit voor de aftrap, staan we achter dié elf mannen en ondersteunen we ze.

Toch moet je, ook na het bekijken van wat videobanden, erkennen dat we wel eens beter (herkenbaarder) voetbal hebben gespeeld. En dat verwácht je niet. Goed, de kwalificatie was soms met wat geluk, hij had de spelers maar een dag of vier vijf, maar nu had hij de groep een aantal wéken bij elkaar, leerden ze elkaar goed kennen, kon er ‘gekneed’ worden.
Mijn ‘over-all’ gevoel tijdens de wedstrijden vanaf mijn comfortabele plek op de tribune waar ik geen énkele verantwoording hoef te dragen, is elf spelers in een oranje tenue die voetballen voor wat ze waard zijn, met soms leuke individuele acties. Maar geen collectief, geen automatismen, waarbij combinaties vlot verlopen. Even, héél even, de eerste periode tegen Ivoorkust, zag je een team dat elkaar met combinaties en pressie in een (te?) hoog tempo op bal en tegenstander joeg. En waarbij de persoonlijke acties van de ‘individualisten’ (Robben en Van Persie) tot hun recht kwamen. Voor de rest was het allemaal vooral moeizaam. Zo oogde het tenminste. En dat is toch de taak van een coach……

En ja, ook ik heb Davids gemist, maar dat valt wat mij betreft onder het eerder genoemde deel van keuzes maken, en wie dat moet doen (de bondscoach dus). Nu doe ik net even of ik Edgar persoonlijk ken: is één luis in de pels een te grote opgave voor een coach ? Moeten ze állemaal in het groepsproces passen ? Ik weet dat niet. Ik vind wel dat Davids, Seedorf, Kluivert, noem ze maar op, dit en dat, zus en zo…….. De bondscoach beslist.

Een WK mag nooit een stap in een groeiproces richting, in dit geval, 2008 zijn. Ben je belazerd ! Dat stel je dan maar 4 weken uit om na het toernooi weer lekker door te experimenteren, maar wel met – als basis – het béste elftal. Dan maar wat meer vriendschappelijk tussendoor, hoe vol de kalender ook is.

Nederland heeft zich in de wedstrijd tegen Portugal vollédig mee laten nemen in het Zuid-Europese zuig- en uitlokspelletje dat de bewoners van het Iberisch schiereiland zo maakt tot wat ze zijn: een stelletje theatermakende balvirtuozen die álles aanpakken om een goed eindresultaat te behalen, waarbij ze de arbiter de grens van het toelaatbare laten bepalen. Wij zijn daar niet zo bedreven in dus lopen we compleet in hun fuik en verliezen daardoor hoofd en wedstrijd.
Het enige dat meneer Ivanov écht fout heeft gedaan (ik kon z’n bloed eerst ook wel drinken, maar heb vervolgens de video bekeken en daardoor mijn mening moeten nuanceren) is het niet wegsturen van ons aller Bouhlarouz na zijn aanslag op die kwal van een Ronaldo (Christiano wel te verstaan) in het begin van de partij. Dán had meteen duidelijk geweest voor beide teams dat hij niet met zich liet sollen en waren er lang zoveel kaarten niet gevallen. Dáár heeft Nederland de wedstrijd verloren. Niet kwalitatief want ook Portugal moet het hebben van een aantal individuele klasse spelers. En wie weet, waren we dan wel wereldkampioen geworden……

Dit WK gaan we niet lang onthouden. Ja, de ongekende feesten er omheen. De massa aan oranje, de stapelgekke commercialisering van oranje-producten. Kásten vol van die troep. Maar qua voetbal is het, wat Nederland betreft, een toernooi om snel achter ons te laten. Niét vergeten, want overal kun je wat van leren. We hebben kunnen zien dat Robben snel moet afleren op z’n Portugees te ‘duikelen’. We hebben gezien dat Robin van Persie zichzelf heeft genomineerd tot nieuwe aanvalsleider. En we hopen, bidden, smeken allemaal dat Edwin van der Sar tot in Oostenrijk en Zwitserland de ballen wil blijven stoppen, niet alleen bij gebrek aan beter, want dat is te weinig eer voor zo’n klasbak.

En wij ? Wij blijven er ‘gewoon’ achter staan (en zitten), waar het programma ons naartoe leidt. Wie hij ook opstelt, wij moedigen aan, wij juichen, janken en lachen om onze gezamenlijke passie : Oranje.

Edwin (mede namens)

Als laatste aan het woord: Bartje!

Wie is er nu eigenlijk bondscoach?

(Dit commentaar is geschreven voorafgaand aan de selectie voor Oranje voor de wedstrijd tegen Ierland, zonder Van Bommel en Van Nistelrooy dus. Inmiddels is mij duidelijk geworden dat Van Basten niets geeft om wie de beste voetballers van Nederland zijn, hij lijkt vooral te selecteren op spelers waarvan hij geen tegen woord hoeft te verwachten. Daarom ben ik inmiddels van mening dat hij moet vertrekken, hij geniet van mij geen vertrouwen meer…)
Het afgelopen WK was er eentje voor veel stof tot nadenken. De hele positieve stemming voorafgaand aan het toernooi lijkt zeker in de media, maar toch ook bij veel Oranjefans, flink omgeslagen in een bepaalde boosheid, onbegrip, en verbazing over de gespeelde wedstrijden. Verbazing over de bondscoach, over zijn rechterhand J.C. Cruijff, over de wissels, opstellingen en omgang met spelers. En vooral over het WK als voorbereiding op een EK.

Oranje speelde over het algemeen matig. Nooit had ik het idee dat er een elftal winnaars binnen de lijnen stond. Laat ik het anders zeggen: nooit had ik naderhand het idee dat er sowieso een elftal binnen de lijnen stond. Voornaamste problemen: onzekere verdediging, geen aansluiting middenveld op de aanval met als gevolg geen aanvoer voor de spitsen, en buitenspelers die deels hun eigen wedstrijden speelden.

Laten we achterin beginnen: Van der Sar. Wat een geweldenaar, punt.
En verder? Viel het vooral op dat de voorbereiding anders was dan de eerste wedstrijd. Het verfrissende spel van Kromkamp in de voorbereiding, of het onzekere spel van Heitinga tijdens het WK, die totaal geen winnaars mentaliteit uitstraalt. Een onbegrijpelijke keuze van de coach, ik denk dat hij én zijn Ajax bril veelvuldig ophad, én daarbij werd “bijgepraat” door Johan Cruijff, een duidelijke liefhebber van de voetballer Heitinga.

Centraal achterin Ooijer (prima toernooi) en een onzekere, veel fouten makende Matthijssen. Daar waar Boulahrouz steeds goed presteerde als hij inviel of in de basis stond, daar had een combinatie van Ooijer en hem veel beter geleken. Khalid als mandekker, Ooijer de vrije verdediger en opbouwer, daar is hij goed in. Nu kwamen er vooral veel verkeerde passes van de voet van Danny. Linksachter van Bronckhorst deed het naar behoren, maar kon vaak niet de vrijheid vinden om naar voren op te stomen.

Het middenveld was de grote boosdoener in mijn ogen. Van Basten moet eens leren zijn topmiddenvelder Van Bommel wat meer vertrouwen te geven. Kijk maar naar Barcelona, daar speelt hij zelfverzekerd, pakt veel ballen af, en is een goede dreiging naar voren. Van Bommel kun je rustig de verdedigende middenvelder laten spelen, en dan kan je Wesley Snijder, nu als verdedigende middenvelder opgesteld, tenminste op de plek zetten waar hij echt thuis hoort: aanvallende middenvelder. Want op de verdedigende plek kwam hij TOTAAL niet uit de voeten. Sowieso speelde hij een slecht toernooi, veel foute passes, veel balverlies, weinig dreiging naar voren. Enkele schietkansen, maar dat was het ook, hij komt gewoon te kort voor een toernooi als dit.
In mijn basiself start hij al helemaal niet: ik zou zondermeer met Van der Vaart, Van Bommel en Landzaat spelen. Landzaat verdedigende middenvelder, Van Bommel op rechts en Van der Vaart op links. Met een terugzakkende spits, waardoor er ruimte ontstaat voor de snelle buitenspelers. Cocu speelde redelijk, maar kon het niveau van een jaar lang PSV niet meer opbrengen, en het was onzin dat hij erin bleef staan. Bedankt voor de geweldige jaren Philip, maar het is inderdaad mooi geweest. Dit seizoen duurde voor jou 4 wedstrijden te lang.

De voorhoede zag er in eerste instantie prima uit, niets mis mee. Maar dan wel er vanuit gaande dat er twee buitenspelers in het veld staan die doorhebben dat zij in een team spelen. Van Persie was zich daar nog redelijk van bewust, maar met name Robben viel diep door de mand. Dit mannetje staat echt alleen voor zichzelf, voor de grote Remie Robben, in het veld. Het wordt tijd dat hij de rekening krijgt gepresenteerd. Van hem kwam er echt geen enkele goede bal af richting Van Nistelrooy, en het is een enorm zwaktebod van Van Basten om dat niet te zien, om daarom Ruud voor de 8ste finale geen vertrouwen te geven. Van Persie deed het iets beter, was zelf gewoon wat dreigender, maar ook van hem geldt: bijna geen goede bal terugleggen op de spits. Of het nu Kuyt of Van Nistelrooy was.

Daarom pleit ik voor een voorhoede met Kuyt op links, Van Nistelrooy (met straks in de kwalificatie steeds vaker de wissel in de tweede helft voor Huntelaar, zodat de best renderende spits vanzelf duidelijk wordt) in de spits en toch, om zijn soms briljante acties, Van Persie op links. Laat Robben maar een tijdje ernaast, die moet zijn lesje maar eens leren.
Ik hoop bijzonder dat Van Basten voorlopig zowel Huntelaar als Van Nistelrooy selecteert, zodat Huntelaar veel van deze geweldige spits kan leren. Jammer voor Vennegoor, maar in de komende kwalificatiepoule moet Oranje zich zonder meer zonder problemen plaatsen. Met het beloofde pressievoetbal van Oranje, dat is hij ons nu verplicht. Hij kan zich nu niet meer verschuilen in allerlei excuses, daarvoor hebben wij, de trouwe aanhang teveel naar slecht voetbal zitten kijken.

Overigens is het de vraag of je nog moet streven naar het door ons uitgevonden 4-3-3 pressie spel. De internationale beweging in de voetbalsport laat de laatste jaren geen mooi voetbal als winnaar meer zien. Ook Italië niet, ondanks die ene goede wedstrijd van ze tegen de duitsers. Het hele WK was wat dat betreft één grote sof: qua voetbal was er weinig aan te beleven. De hoogtepunten waren schaars, de dieptepunten talrijk. Lekker van een mooie wedstrijd genieten zat er niet in, spanning vergoed soms wel veel, maar niet alles. Qua organisatie mag het dan fantastisch zijn geweest, maar daar waar het om gaat; het spelletje, dat was ver beneden peil. Zorgelijk, maar als vrijwel alle landen daaraan meedoen, moeten wij dan anders willen, en zo aan onze speelstijl vasthouden? Graag, maar dan alleen als we daar het juiste elftal voor hebben, en als dat elftal begrijpt hoe dat spelletje gespeeld moet worden. Maar op het afgelopen WK hadden we dat zeker niet.

Nee, ik heb het even niet zo op de bondscoach. Zeker geen “San” Marco meer, daarvoor heeft hij te veel fouten gemaakt. Laten we eerlijk zijn: fouten waarop Advocaat afgerekend zou worden. Marco die zichzelf een 7 toedicht, nou nou.. Weer een zwaktebod van hem. Ik kom niet verder dan een 5,7:
Kwalificatie: een 7. Zou een 8 zijn geweest als hij het beloofde pressievoetbal waar kon maken. Voorbereiding: een 6, omdat hij in de voorbereiding op zich goed speelde, maar veel te veel anders dan op het WK zelf. Het WK: een 4. Dik onvoldoende, slechte basiself, verkeerde posities, geen teamspel erin kunnen brengen, slechte wissels, te veel afwachtend en nonchalant langs te lijn. Al met al levert dat gemiddels een 5,7 op, met de hakken over de sloot.
Maar wat vooral kwaad bloed heeft gezet bij mij is dat het WK toch echt als voorbereiding op het aanstaande EK werd gezien. Of, zoals van Basten het noemt: “over het WK heen kijken naar het EK 2008..” Belachelijk, diep treurig, en een bondscoach van Oranje onwaardig. Je kunt het dan ook alleen maar goed doen als je daadwerkelijk die titel wint straks in Wenen. Niets meer, maar vooral niets minder. Alleen met die titel op zak mag hij van mij blijven, en anders? Wegwezen. Maar het feit blijft dat een WK veel, veel belangrijker is dan een EK, en NOOIT zo gezien mag worden. Zeker niet als dat toernooi wordt gehouden in dat land waar wij het liefste die titel pakken. Als je dat niet snapt, ben je bondscoach onwaardig. En ook bestuurslid onwaardig, Henk Kessler.

Ik vermoed dat Van Basten veel te veel op de adviezen afgaat van iemand die zijn langste tijd gehad heeft in de voetballerij: Johan Cruijff. Om Cruijff moet ik tegenwoordig meer lachen om de totale onzin die hij uitkraamt. Het Verdonk – schuld verhaal is natuurlijk bespottelijk, maar ook in zijn commentaar wordt de oude meester steeds waziger en waziger. Cruijff is gecharmeerd van Heitinga en Sneijder, dus spelen zij. Ook al hebben ze gewoon een slecht seizoen achter de rug bij HUN club: Ajax. Beiden zijn gecharmeerd van Babel, een absoluut lachertje in de selectie. De keuze ging tussen Babel, niet in vorm, nauwelijks spelend, en Castelen (die ook op links kan, maar beter op rechts speelt), veel spelend, uitstekend in vorm. Onbegrijpelijk.
Rest de vraag: wie is er nou eigenlijk de bondscoach?
Marco: zet je Ajax en je Cruijff bril af, en selecteer gewoon de beste spelers die er zijn. Dat is de bedoeling van Oranje. Anders ga je het niet redden met mij en met heel veel andere Oranjefans.

Over de fans voornamelijk niets dan lof. Waardig gedragen, ondanks (zeker de laatste dagen) de vijandigheid van de Duitse fans. De Oranjecamping was een succes, maar wel een beetje te groot om het echt Oranje - gezellig te maken. Maar dat kon je weten: een toernooi zo dichtbij brengt ook minder leuke “fans” met zich mee, en jongelui die vooral komen om een weekendje lekker te zuipen. Maar verder zo enorm positief weer in het nieuws gebracht, iedereen was er vol lof over: organisatie, plaatselijke bevolking, SCO feesten en organisatie, noem maar op. Dat kunnen wij als geen ander, daar zijn wij de ware Wereldkampioen in.

Aan één Duitser denk ik nog steeds met veel plezier terug. Jazeker, met heel veel plezier, en ik denk dat iedereen die in Landhotel Sonnenbuhl zat weet over wie ik het heb: Christian. Hij wist niet wat hem overkwam toen wij langzaam maar zeker binnen druppelden, maar daarna heeft hij die 5 dagen tussen al het bedienen en zelf meedrinken door toch minstens een uur of 8 geslapen.. Hulde, wat een prachtkerel! Christian, deze zijn voor jou (met dank aan Dave en Karin):

Was getikt, Bartje